چگونه بفهمیم فرزند ما به عینک نیاز دارد؟

توانایی دیدن جهان به وضوح برای رشد کودک بسیار مهم است. اما در حالی که برخی از کودکان با اختلال بینایی به دنیا می آیند که در بدو تولد تشخیص داده می شود، برخی دیگر ممکن است دچار مشکلات بینایی شوند که تنها در طول معاینه چشم مشخص می شود.

عقب ماندن در مدرسه، بی میلی به نگاه کردن به کتاب ها یا تصاویر، یا سابقه خانوادگی اختلالات بینایی، همه نشانه هایی هستند که نشان می دهد فرزند شما ممکن است در تلاش برای دیدن واضح باشد. در صورت عدم درمان، برخی از اختلالات بینایی می توانند برگشت ناپذیر شوند

 اندازه آلت تناسلی باید چقدر باشد؟

با این حال، خبر خوب این است که در صورت تشخیص زودهنگام، بسیاری از بیماری های بینایی در دوران کودکی را می توان با عینک اصلاح کرد. در اینجا نحوه تشخیص اینکه آیا کودک شما ممکن است از عینک زدن سود ببرد، آمده است.

 چه زمانی کودکان باید بینایی خود را بررسی کنند؟

مشکلات رایج بینایی در کودکان

شرایط بینایی بسیار زیادی وجود دارد که ممکن است بر توانایی دید صحیح کودک شما تأثیر بگذارد. با این حال، یکی از شایع ترین اختلالات بینایی کودکان، آمبلیوپی است که معمولا به عنوان تنبلی چشم نیز شناخته می شود. آمبلیوپی یک وضعیت بینایی رشدی عصبی است، به این معنی که یک چشم (گاهی هر دو) پیوند قوی با مغز ندارند. این باعث می شود یک چشم ضعیف تر از چشم دیگر باشد. در صورت عدم درمان، آمبلیوپی می تواند به یک اختلال بینایی دائمی تبدیل شود

هیتر چیمینو، MD، OD، اپتومتریست متخصص در بینایی سنجی عمومی کودکان در کلینیک کلیولند، اوهایو و در Vision First، برنامه ای که به تشخیص بیماری های چشمی در جوانان اختصاص داده شده است، می گوید: «چیزی که ما واقعاً بیش از همه نگران آن هستیم، آمبلیوپی است. کودکان در منطقه کلیولند بنابراین، اگر یک چشم از بدو تولد، یا از اوایل کودکی، بسیار بهتر از چشم دیگر می بیند، مغز به آرامی شروع به نادیده گرفتن چشمی می کند که به خوبی نمی بیند.

نشانه هایی که ممکن است کودک شما به عینک نیاز داشته باشد

کودکان ممکن است برایشان سخت باشد که به والدین خود بگویند که به دلایل مختلف با بینایی خود دست و پنجه نرم می کنند. مثلاً ممکن است خیلی جوان باشند یا فکر کنند که دید محدودشان طبیعی است. خوشبختانه، علائم خاصی وجود دارد که والدین می توانند در عوض به آنها توجه کنند.

عقب افتادن در مدرسه

هر گونه مشکل بینایی کودک می تواند تاثیر زیادی بر پیشرفت تحصیلی او داشته باشد.

دکتر هریهاران توضیح می‌دهد: «اگر بچه‌ای در مدرسه شروع به رفتار خوب کند، یا شروع به رفتار بد، یا عملکرد ضعیف در مدرسه کند [می‌تواند] به این دلیل باشد که نمی‌تواند ببیند در اطرافش چه می‌گذرد. من دیده‌ام که این بچه‌ها همه چیز را از نظر رفتار و پیشرفتشان تغییر می‌دهند… فقط با گرفتن آنها در عینک.»

ناتوانی در تمرکز و عدم تمایل به تمرکز بر روی کارهای نزدیک مانند خواندن و نوشتن می تواند نشانه ای باشد که کودک از نارسایی همگرایی رنج می برد، وضعیتی که بر توانایی تمرکز بر روی اشیاء نزدیک تاثیر می گذارد.

سابقه خانوادگی

اغلب، اینکه کودک شما به عینک نیاز دارد یا نه، به ژنتیک بستگی دارد. شرایطی مانند نزدیک بینی، دوربینی و آمبلیوپی همگی ارثی هستند، به این معنی که در خانواده ایجاد می شوند.

«مسلماً اگر سابقه خانوادگی وجود داشته باشد، اگر هر دو والدین در کودکی از عینک استفاده می‌کردند، یا حتی یکی از والدین، احتمال اینکه [مشکلات بینایی] وجود داشته باشد بسیار خوب است، بنابراین ارزش دیدن دارد. دکتر چیمینو می‌گوید: «نزدیک‌بینی اگر هر دو والدین نزدیک‌بین باشند، می‌تواند بسیار رایج باشد».

چشم ها با هم ردیابی نمی کنند

در دوران نوزادی، سرگردانی یا عبور از چشم ها رایج است. با این حال، پس از تقریباً ۶ ماهگی، کار نکردن چشم ها در یک راستا می تواند نشانه آمبلیوپی یا استرابیسم باشد. ۶ ممکن است متوجه شوید که این ناهماهنگی زمانی که کودک شما خسته می شود، آشکارتر می شود.

با این حال، آمبلیوپی همچنان ممکن است وجود داشته باشد، حتی اگر به نظر می رسد که چشمان کودک شما به خوبی با هم کار می کنند، بنابراین مهم است که بینایی او را به طور منظم غربالگری کنید. چیمینو توضیح می‌دهد: «اغلب [چشم‌ها] در یک راستا به نظر می‌رسند. “کودک به نظر می رسد که آنها خوب هستند. آنها در حال یادگیری حروف خود هستند، آنها کار خود را انجام می دهند زیرا چشم قوی تر در حال برداشتن سستی است.

نشستن غیرمعمول نزدیک یک جسم

اگر کودک شما عادت دارد کتابی را در فاصله یک اینچ از بینی خود نگه دارد، ممکن است به این دلیل باشد که او از نزدیک بینی رنج می برد، به این معنی که تمرکز بر روی اشیاء دور برای او دشوار است. دکتر چیمینو می‌گوید: «اگر آن‌ها به سمت تلویزیون بروند و خیلی نزدیک بایستند، و در برابر عقب‌کشی مقاومت کنند، این می‌تواند نشانگر [مشکل] باشد».

تمایلی به تمرکز روی کارهای نزدیک ندارد

کودکی که تمایلی به خواندن کتاب، نگاه کردن به تصاویر یا تمرکز روی سایر کارهای نزدیک ندارد، ممکن است علائم دوربینی یا نارسایی همگرایی را نشان دهد که هر دو باعث می‌شوند اشیاء نزدیک تار به نظر برسند. دکتر چیمینو می‌گوید: «اگر والدین متوجه مقاومت مداوم در برابر وظایف نزدیک شوند، می‌تواند نشانه‌ای از وقوع چیزی باشد.

در حالی که آمبلیوپی در کودکان اغلب با عینک قابل اصلاح است، درمان در کودکان کوچکتر موثرتر است، زیرا برخی از مطالعات نشان می‌دهند که اصلاح کامل بعد از ۷.۳ سالگی می‌تواند دشوار باشد. آمبلیوپی دارد و درمان نشده است، امکان رفع کامل آن بسیار بسیار کم است.» دکتر Cimino می‌گوید.

سایر اختلالات بینایی رایج عبارتند از عیوب انکساری مانند دوربینی که بیشتر با عنوان دوربینی شناخته می شود و نزدیک بینی که اغلب به آن نزدیک بینی می گویند. دوربینی باعث می شود که اشیاء نزدیک تار یا خارج از فوکوس به نظر برسند، در حالی که نزدیک بینی باعث می شود افراد مبتلا به اشیاء دور که به سختی دیده می شوند، بیابند.

اگرچه نزدیک‌بینی اغلب در خانواده‌ها دیده می‌شود، اما نرخ نزدیک‌بینی در بین کودکان به طور پیوسته در حال افزایش است، و کارشناسان حدس می‌زنند که این می‌تواند با افزایش کلی زمانی که کودکان برای تمرکز روی صفحه نمایش می‌گذرانند مرتبط باشد.

من در تمرین خود شاهد افزایش کودکانی بوده‌ام که به عینک نیاز دارند، زیرا به دلیل تمام کارهای نزدیک [که انجام می‌دهند] نزدیک‌بین‌تر می‌شوند، و همچنین فقط چشمانشان از تمام یادگیری‌های مجازی که انجام می‌دهند. در حال حاضر، “Luxme Hariharan، MD، MPH، چشم پزشک کودکان در بیمارستان کودکان Nicklaus در میامی، فلوریدا، و چشم پزشک دارای گواهی هیئت مدیره توضیح می دهد.

استرابیسم یکی دیگر از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان است که به عنوان ناهماهنگی چشم ها طبقه بندی می شود و در نتیجه چشم ها همیشه در یک جهت قرار نمی گیرند. این می تواند به دلیل دوربینی شدید، آمبلیوپی یا برخی شرایط سلامتی باشد. در حالی که تشخیص علائم استرابیسم نسبتاً آسان است، همه بیماری های چشمی به راحتی قابل تشخیص نیستند، بنابراین مهم است که بدانیم علائم آشکار مشکلات بینایی در کودکان چیست.